De lucht is rustig, een beetje heiig. De blaadjes aan de bomen hangen stil. Rook uit schoorstenen stijgt recht omhoog en de sterren twinkelen niet. Iedere amateur astronoom weet: Dit is het ideale planeten waarneem weer. Stabiele, scherpe beelden zijn mogelijk bij zo'n rustige atmosfeer.

10 november 2009

Tijdens het koken van het avondeten af en toe een snelle blik naar boven vanuit de achtertuin. Ja, dit wordt zo'n avond. Zo'n avond dat de wolkenbanden van Jupiter moeiteloos te zien zijn en misschien de rode vlek. Zo'n avond dat vergrotingen tot misschien 300 keer haalbaar zijn en misschien nog nooit zelf aanschouwde details zichtbaar worden.

Dus: Eten op een laag pitje en tussendoor in noodtempo de telescoop klaarzetten. Statief uit de kast, montering en kijkerbuis-houder erop. Aardappels zachter zetten. Stroom aansluiten. Nu zijn de aardappels van de kook, hoger zetten. Doos met oculairen pakken. He, de zaak kookt over, gaspit afdrogen en lager opzettten. Vlees opzetten, vette handen schoonmaken, kijkerbuis pakken. Door de achterpui kijken of binnen alles goed gaat: Nog geen zwarte rook te zien. Oculair uitzoeken. Alarmerende geur. Aardappels staan droog. Vuur afzetten. Zoeker op kijker. Boontjes afgieten. Weer naar buiten en: Opeens is alles gehuld in een ondoordringbare mist. Eerst maar eten! De mist is dichter geworden en het weerbericht verteld dat hij "hardnekkig" is. Vergeet het maar dus. Alles weer uit elkaar halen. Naar binnen. Laten drogen. Opbergen. Zie daar een veel voorkomend type waarneem avond, voornamelijk gekenmerkt door het heen en weer sjouwen van apparatuur.

Enerzijds: Om moedeloos van te worden. Anderzijds: Als het dan een keer wel goed uitpakt is het ook een feest. Ik vraag me af hoe het zou zijn om midden in de woestijn op een heuveltop te wonen. Wat een sterrenhemel zul je daar hebben. Elke avond weer. Een amateur astronoom uit zulke streken zal zich misschien niet kunnen voorstellen dat wij bewoners van dit nattige landje nog de moeite nemen een telescoop aan te schaffen. Het is blijkbaar maar net wat je gewend bent. Ik hoop Jupiter nog een keer te verschalken dit seizoen, met 300 keer vergroting. Ach, en anders zal ik het moeten doen met de dansende maantjes door de verrekijker. En de Andromeda nevel was ook al weer te zien. En de maan blijft ook mooi. Juist de schaarste maakt het spannend. Toch: Een iets droger klimaat zou me wel welkom zijn...

JdeH

Foto: Mathias Erhart, licentie: Creative Commons, bewerkt