Staar bij heldere hemel vanaf een donkere plek eens een half uur naar boven. Grote kans dat een aantal satellietsporen uw blikveld doorkruist.

11 mei 2009

Er draaien inmiddels heel wat door mensen gemaakte objecten rond de aarde. Dag in dag uit trekken ze hun baantjes, zo nu en dan zichtbaar door de schittering van het weerkaatste zonlicht. Het allereerste door mensen gemaakte object dat om de aarde draaide was de Sputnik (bovenstaande afbeelding). Miljoenen zaten aan de radio gekluisterd om naar de schrille piepjes van deze satelliet te luisteren. Velen keken omhoog en rapporteerden het overkomen van de kleine metalen bol met z'n primitieve zender. De Sputnik was echter te klein om te zien, wat werkelijk werd waargenomen was de laatste trap van de raket waarmee hij werd gelanceerd. Niet dat het wat uitmaakt, de verbeeldingskracht werd geprikkeld: "Space, the final frontier".

Daarna volgde een eindeloze reeks lanceringen. Wie denkt er nog aan de weidsheid van de ruimte bij het zien van een flatgevel bespikkeld met satellietschotels. Of bij een blik op het navigatieschermpje in de auto. Of bij het kijken naar het weerbericht. Of bij confrontatie met millitaire toepassingen.

Toch gebeuren er nog steeds dingen met satellieten die de fantasie prikkelen. Op de dag van het schrijven van deze blog wordt als het goed is de laatste reparatiemissie naar de Hubble Space Telescope gelanceerd. Deze missie moet dit wonderinstrument scherpere ogen geven dan ooit te voren. Hubble is met z'n negentien jaren een oldtimer onder de satellieten maar het is een icoon. Satellieten als Hubble hebben ons beeld van het heelal veranderd en zullen dat blijven doen zolang het de mensheid wat waard is z'n gezichtsveld letterlijk te verruimen. Voorlopig wordt het oude beestje maar weer eens opgelapt, een ongelofelijk staaltje ruimteknutselwerk op 500 km hoogte. Succes!

JdeH

Afbeelding Gregory R. Todd, licentie Creative Commons.